Countdown

Het aftellen is opnieuw begonnen ... Nog precies vier dagen voor ik opnieuw op Amerikaanse bodem zal rondlopen. Los Angeles in de staat Californië ten zuid westen van de States om precies te zijn. Dinsdag in de vroege ochtend zal ik via Zaventem naar New York vliegen en van daar verder naar LAX. Mijn ticket is geboekt tot 22 januari volgend jaar, wat betekend dat ik er bijna drie maanden zal zijn. Geen Belgische Kerst en Nieuwjaar dit jaar maar Xmas en New Year op het strand van Venice Beach samen met Paris Hilton en Cameron Diaz.

Back in Sofia

KORTE UPDATE:

Ik ben terug in Bulgarije geraakt nadat ik probleemloos om 00u00 gisterennacht de bus terug heb genomen richting Sofia. Aangekomen om 6u23 en nu de ganse dag slapen want ik ben echt moe. Woensdagmorgend terug beginnen werken.

Vanaf dan werken we van 7 uur 's morgens tot 18 uur 's avonds, inclusief op zaterdag van 9u00 tot 16u00 zodat ik zeker op 22 september naar huis kan komen. Ik heb zo stilletjesaan genoeg van Sofia gezien, ...

Slaapwel en tot morgen!

Kerstkalkoen eten bij Tom Cruise&Katie Holmes

Vandaag is het mijn laatste dag in Macedonië. Deze avond om 24 uur neem ik de bus terug naar Sofia. En eerlijk gezegd mocht het hier nog wel wat langer duren. De problemen van de eerste dag hebben er voor gezorgd dat mijn hele schema dooréén is gehaald en dat mijn reis naar Kosovo voor een ander keertje zal zijn. Zeker niet meer deze maand want mijn dagen zullen vanaf woensdag goed gevuld zijn. Lesgeven in 13 dagen waar ik anders 1 maand de tijd voor heb. Heb ik jullie trouwens al verteld wat 99% zeker de volgende bestemming zal zijn? Nope denk ik!

Wel vanaf ergens einde oktober zullen jullie de avonturen van julllie favoriete reizende blogger kunnen volgen vanuit Los Angeles, USA. Dat wil zeggen; Hollywood, Walk of Fame, Mullholland Drive, Universal Studio’s, Venice Beach, Bel Air, ... leuk he! Maar, ik ga natuurlijk nog altijd om te werken, al zullen sommige onder jullie dat anders zien. Ik zal 3 lesshiften geven van telkens 1 maand. Ik zal er dus een drietal maanden blijven en er hoogstwaarschijnlijk ook Kerstmis en Nieuwjaar vieren tussen de sterren (die van Betlehem en die van het witte doek

). Maar eerst Bulgarije afwerken natuurlijk en dan enkele weekjes terug in Meerhout.

My fantastic CS'ers @ Skopje, Elena and Ivica with a couple of friends

Macedonië Rocks

Vlag van Macedonië

Ik was zo blij als een klein kind dat de flosj had gepakt op de paardenmolen gisteren als Elena om drie uur opdaagde in het busstation. Het aanhoren van 'Bart, ben jij het?', waren de beste woorden van de voorbije maand. Halleluja, ja ik ben het, pak me mee verdomme en toon me waar mijn bed is, want ik ben moe!

Deze hosten zijn echt geweldig. Ze wonen in een heel leuk, groot appartement op enkele kilometers van de stad. Ze praten vlotjes over vanalles en nog wat. Tot mijn grote verbazing zijn we enkele uren verder en heb ik nog steeds niet geslapen. Ook niet meer nodig trouwens want ik ben helemaal niet meer moe. We gaan een stapje in de wereld zetten, want er is een cultuurweek in Skopje die vandaag van start gaat. Dans en muziekacts van allerlei groepen uit Europa wisselen elkaar af. Maar voor het zover is gaan we eerst ergens iets eten. Leuk terrasje van een typisch restaurant met fantastisch eten. Met een bang hartje had ik gezegd dat ze mochten kiezen voor me en dat ik hetzelfde zou hebben als zij (dit was al eens slecht uitgedraaid in Sofia met de geitenkopsoep en paprika met maden), maar dit keer was het geweldig lekker. Ze bestelden een tafel vol met allerlei hapjes, die stuk voor stuk echt lekker waren. Toen ik al vol zat kwam ook nog eens ons hoofgerecht. Een schotel vol vlees van kebapspiesjes, tot worst gerold in spek, hamburgers en andere. Heerlijk!

Achteraf maakte ik op het festival kennis met de vrienden van mijn Couchsurfers, enkele uren en heel wat Skopsko's (lokaal bier) later gingen we naar huis waar Clijsters net begon tegen Flipkens. Ook dat moest ik natuurlijk nog zien. Daarna begon ik na 47 uur aan mijn welverdiende nachtrust. En inderdaad, dingen konden enkel beter gaan na gisteren.

Het Leven zoals het is ... De Romazigeuner

7u33

De eerste dag was meer dan kloten. Het kan enkel maar beter is de enige positieve noot waarmee ik dan ook gisteren de dag afsloot. Als overmaat van (kleine) ramp heb ik diegene waarmee ik gisteren had afgesproken niet gezien. Verkeerde communicatie, mijn gsm die hier niet marcheert en zeer weinig kans om met het internet te verbinden hebben er voor gezorg dat ik moet ‘overnachten’ als één van de vele Roma zigeuners hier. In het station tegen de muur, rugzak toegebonden met mijne broeksriem, al het geld en papieren in mijn onderbroek en mijn veters zo vastgebonden dat ze mijn schoenen zeker niet van mijn voeten zouden kunnen pikken. Het spant mijn bloed wel serieus af, maarja. Van slapen komt er natuurlijk niet al te bijster veel in huis (ik heb ook tot half vier op café gezeten) dus de nacht is gelukkig kort.

Een jeugdherberg of hotel dat een bed vrij had tegen een schappelijke prijs kon ik niet vinden. Wil nu juist dat vandaag net Skopje voor één week internationale hoofdstad van de Balkan Cultuur is. Het loopt hier vol volk overal en backpakkers vullen alle jeugdherbergen dezer dagen. Moeilijk gaat ook! Zij die niets doen, doen niets verkeerd! Morgen komen er betere tijden! Adieu!

PS Mijn Couchsurfers van Skopje zijn op de hoogte dat ik er al ben, ik zie hem deze namiddag om 15 uur (hopelijk) en blijf bij hen tot zondagavond.

Boeh Bulgaren, Leve Macedoniërs

9u27

Ik ben vertrokken. Om zeven uur opgestaan om de bus van half tien te halen aan het het treinstation. Ik had natuurlijk nog geen ticket en moest tussen de tientallen standjes datgene zoeken dat ritten naar Macedonië verkocht. Geen enkele leesbare letter op de vitrines van de kleine winkeltjes en niemand van de verkoopsterjes sprak meer dan een halve zin Engels. Na veel zoeken en een achttal onbeleefde wichten later had ik mijn ticket richting Skopje. Ik ga naar de parking van de bussen en zoek met een ongeluk naar de juiste. Eindelijk stap ik om twintig na negen, net op tijd, de bus in. Joepie, tis een nieuwe! Nu nog hopen dat ik aan de chauffeur kan geexpliceerd krijg dat ik er halverwege uit moet.

11u03 – 12u37

Grenscontrole tussen de bergen van de Bulgaars – Macedonische Grens

12u59

Godverdomme de belachelijke, achterlijke Bulgaren. Dieje stinkende buschauffeur stopt niet om mij af te zetten waar ik moet zijn. Hebt ge dat nu ooit meegemaakt? Ik heb een ticket gekocht Sofia-Skopje, dan moet ik ook maar tot in Skopje blijven zitten brabbeld hij terwijl hij uit zijn vieze mond stinkt als de pest. King muntje meneer? Tweehonderd kilometer te ver en uren later stap ik uit! Awel merci. Geen goed woord heb ik nog over voor Bulgaarse postbedienden, toerische-dienst trutten achter hun loket en domme chauffeurs als deze. Allemaal even onvriendelijk en ongemanierd! Boeh Bulgarije, Leve Macedonië!

15u03

In Skopje dus! Hier moet ik de klok terug draaien want het uur staat hier gelijk met dan van in België. Ik zit op een terrasje met een supergrote pint bier en ik bekom van mij eerste halve dag. Omdat ik een slaapplaats had geregeld voor twee dagen in Kriva Palanka, moet ik vandaag en morgen iets zien te vinden. Ik mail wat rond en schrijf wat adressen van jeugdherbergen op. Afwachten.

20u37

Slaapplaats gevonden, bedankt Jordan van Couchsuring! Morgen meer ...

Planning Macedonië en Kosovo

Hier ben ik weer. Ben de laatste voorbereidingen aan het treffen voor donderdag. Ik kijk er echt naar uit. De voorlopige planning is om in de vroege ochtende de bus te nemen naar Kumanovo voor mijn eerste trip met bestemming Kriva Palanka. De bus doet het dorpje niet aan, maar ik moet me naast de weg laten droppen in de nabijgelegen stad Dave Bair en vandaar verder liften of hopen op een taxi voor de laatste 15 kilometer.

Dingen die ik zeker wil zien zijn:

• Sint Joakim Osogovski Klooster
• Ginovci Village
• The Stone Bridge
• Het Romeinse Aquaduct

• Stara Carshija, Old Bazaar

• Paratroopers van de UN MIK

• en de Mosquee of Pristina