Leeds Loves Food, Bart Loves Leeds
Leeds in het Graafschap West Yorkshire heeft bij ons natuurlijk niet de grote bekendheid zoals London, Birmingham of Machester, maar ze is zeker wel een bezoekje waard. Deze voormalige industriestad stond in de 14de eeuw bekend om de komst van de Vlaamse wevers. De wolindustrie was in die tijd big business in Leeds, maar op heden is daar nog weinig van te merken. Het is een stad met een compacte en vooral gezellige stadskern waar zowel shopaholics als echte bourgondiers hun hartje kunnen ophalen.
Vanuit Brussel kan je rechtstreeks vliegen naar de internationale luchthaven die Leeds deelt met Bradford. Ook je verblijf in London uitbreiden met een trip naar Leeds in perfect mogelijk. De trein verbind de twee steden in iets meer dan twee uur.
met dank aan:
Marketing Leeds – www.marketingleeds.com
BMI Regional airlines – www.flybmi.com
City Inn Hotel Leeds – www.cityinn.com
Kaapverdische Eilanden
Ben je de Canarische eilanden beu of wil je ook tijdens de wintermaanden zeker zijn van een stralende zon en ideale temperaturen, overweeg dan eens de Kaapverdische eilanden. Twee uurtjes verder vliegen dan Tenerife vindt je deze prachtige eilandengroep ten westen van het Afrikaanse vasteland, om 500 kilometer van de Senegalese kust.
Kijk zeker eens op mijn reispagina over de Kaapverdische Eilanden waar je alle info terug kan vinden die je nodig hebt om je verblijf voor te bereiden.
http://bartmelis.infoteur.nl/specials/kaapverdische-eilanden.html
Nieuw verhaal op de Azoren
Iedereen het beste gewenst voor het nieuwe jaar 2010!
Binnen een maand zal ik vertrekken naar een nieuwe bestemming. Dit keer is het Ponta Delgada op één van de negen eilanden van de Azoren. De hoofd- en havenstad Ponta Delgada ligt op het groenste en grootste eiland Sao Miguel, met zo’n 200.000 inwoners.
Geef me nog even om alles te regelen, meer nieuws volgt snel ;-D
Owkeej, dat was het dan
Allereerst wens ik jullie natuurlijk allemaal prettige feestdagen toe en veel geluk in het nieuwe jaar 2010.
Dit jaar was redelijk 'vruchtbaar' voor mij als het aankwam op werken in het buitenland. In totaal nam ik twaalf keer het vliegtuig, zat ik meer dan 80 uur in de bus, verbleef ik in 7 verschillende landen en bezocht ik 8 Amerikaanse Staten. Samen goed voor 237 dagen uit ons Belgenlandje.
Zaterdagnamiddag kom ik als alles goed gaat aan in Meerhout. Tijd genoeg dus om mij voor te bereiden op een spetterend Nieuwjaar. See you, and thanks for following my California-trip.
I'LL BE BACK
Helaasheid Der Dingen goes America
Ik zit natuurlijk ik Los Angeles, Hollywood. Dé film hoofdstad ter wereld. Maar de idee dat ik hier een affiche in de straten zou kunnen tegenkomen met een aantal blote venten op een fiets, daar had ik niet bij stilgestaan. Reclame in de theaters van LA voor een Vlaamse film over een stel, zichzelf in de coma zuipende Gentse broers. Neen, dat is iets wat je niet verwacht wanneer je de uurregeling van de cinemas bekijkt in het plaatselijke Zoeklicht hier. De Helaasheid de Dingen van Felix van Groeningen speelt men hier vlakbij, de ganse week, tot zelf vier voorstellingen per dag. Het Nuart theater is een klein, gezellig familiebioscoopje met slechts één zaal, en dus één film. Dat dat deze week een Vlaams prent is maakt me goedgezind.
Ik ga alvast vanavond een kijkje nemen en zal hopelijk achteraf fier kunnen zeggen aan de toog met een goeie Leffe, hey, ... ik kom ook uit Vlaanderen.
Holiday Season in Los Angeles
Je kan best de Amerikaanse manier van het beleven van de kerstsfeer uitbundiger noemen dan datgene wij gewend zijn. Ze dompelen zich als het ware onder in de kerstgezelligheid en overal waar je kijkt zie je lichtjes, kerstbomen en gigantische versieringen zoals ze dat enkel in the States kennen. Ze zien het groots.
Het verschil met de Vlaamse versie van hetgeen ze hier ‘Holiday Season’ noemen, is de start ervan. Niet halverwege december zoals bij ons, maar een maandje vroeger. Thanksgiving is hier de officiële start van de kersttijd. Heel wat Amerikanen zijn extreem gelovig en zien dit dus als de ideale tijd om te ‘evangeliseren’. Geen handje vol hier met middernachtmis zoals bij ons, maar lange rijen wachtenden die al vroeg kamperen aan de kerkdeur om een goed plaatsje te bemachtigen.
Eten en drinken, en samenzijn met de familie is voor hen ook erg belangijk. De typische kerstmaaltijd: honey roasted ham, roasted turkey en roast beef met mashed potatoes en vleessaus, een kwats veenbessen gelei en een zelfgmaakte pumpkin pie (geroosterde honingham, kalkoen en vlees met puree en pompoep taart). Niet echt mijn favoriete 2 gangenmenu, maar we gaan eten wat de pot schaft natuurlijk.
Als er dan al iets beter is, betreffende X-mas Time, zijn het natuurlijk de temperaturen. Bij een zachte 25 graden tijdens Thanksgiving, einde november en een geschatte 12 graden met Kerstmis hoor je mij alvast niet klagen.
What happens in Vegas, ...
Nadeel van op veel verschillende plaatsen te komen is natuurlijk dat de kans erin zit dat je minder snel met een spontaan opengevallen mond naar iets zal staan kijken. Heb je genoten van de Thaise azuurblauwe wateren met incluis witte zandstranden, dan zal je Blankenberge maar niets vinden. Als je rondgewandeld hebt in het New Yorkse Manhattan, dan is de Antwerpse boerentoren een lachertje en het Louvre in Parijs is nog net iets anders dan het Jacob Smith Museum in Mol. Ik bedoel maar, des te meer fantastische dingen je ziet, des te minder je achteraf loeihard en ongegeneerd 'Wauw' roept!
... Maar Las Vegas ... is Vegas natuurlijk. De grootste kleinste stad ter wereld. De plaats ook waar men nog nooit van de Kyoto-norm heeft gehoord en men zonder last te hebben van enig schuldgevoeld miljarden watt de lucht in blaast. Gloeilampen, lichtslingers- en stralen en dito neonreclame die je verblinde. Neen, hier heeft men nog nooit gehoord van spaarlampen.
Wanneer je vanaf Los Angeles naar de gokstad komt zie je rondom je alleen maar grote, lege vlakten. Zand, bergen en verder niets. Tot je na een zestal uren inde verte de lichtjes ziet schitteren aan de horizon. Las Vegas betekend dan ook niet voor niets in het spaans ' Weilanden'.
Alles speelt zich af op de 6,5 kilometet lange 'Strip'. Honderden hotels, die allemaal één of ander thema lijken te hebben zijn verzameld langs die boulevard. Het New York New York hotel heeft een perfect nagebootste Big Apple skyline met bijhorend Vrijheidsbeeld en achtbaan. Verder zie je de 15 meter hoge bronzen leeuw van het MGM (Metro-Goldwyn-Mayer) hotel. Het is tevens het grootste casino van Las Vegas met 3500 gokkasten en meer dan 5500 hotelkamers.
Voor onze eerste avond hadden we kaartjes van Cirque de Soleil in het New York, New York Hotel Casino. Het was één van hun vijf verschillende shows in Las Vegas. De onze had als naam 'Zumanity' en was een sensueel optreden voor 18+. Het was de max. Daarna zijn we een klein gokje gaan wagen. Je gaat nu eenmaal als toerist niet naar London zonder de Big Ben te zien, en je gaat België niet uit zonder een Duvel gedronken te hebben. Zo kom je ook niet naar Vegas zonder eens op een fruitmachine of bingo te tokkelen. Maar één voordeel: What happens in Vegas, stays in Vegas!
Meer informatie over Las Vegas kan je terugvinden in het artikel dat ik geschreven heb op een andere website. Neem zeker eens een kijkje via deze linkhttp://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/39800-een-blik-op-las-vegas-in-nevada-vs.html. Bedankt
Aankomst 'Plastic, Fake Boobies City' Los Angeles
Alles liep gesmeerder
vandaag dan een nieuwe fiets van Eddy Merckx. 23 uur onderweg en toch is alles op de minuut gelopen zoals het gepland was vooraf.
Geen vertragingen, geen bleitende `platte
joeng` naast mij op de vlieger, neen zelfs het eten was geweldig. Buiten die ene loempia met rode maden dan toch.
Het was omstreeks 19 uur dat ik de eeste palmbomen zag en hoorde waaien
bij het buitengaan van de LAX airport. De derde grootste ter wereld trouwens.
Vandaar uit nam in de FlyAway Bus naar Westwood (3,5 euro/rit van half uur). Mijn Couchsurfster stond me met de wagen
op te wachten ginds en bracht me naar het huis. Er was een feestje aan de gang met een man of twintig, flessen wijn en bier en Marrokaanse bavlaka (op het eerste zicht toch) en veel
muziekinstrumenten, miscchien we teveel. Van LA heb ik buiten de palmbomen in de verte nog niets gezien want het was al pikdonker als ik voet op Californische bodem zette.
Tot morgen!
Bart