Dekentjeuh en een koffietjeuh
Hier zit ik dan, … morgen is het precies één week dat ik in Sofia ben. De Bulgaarse hoofdstad. Ben aan het luieren op de zetel, met dekentje en koffie, maar ‘no koffiekoeken for me’. Als er al iets is dat ik verschrikkelijk mis op druilerige en regenachige dagen zoals vandaag, dan is het wel de televisie. Ik heb hier natuurlijk wel mijn mini-pc’tje met een rappe internetverbinding, … de livestream van het journaal en de videofilmpjes van youtube zijn toch van een andere kaliber dan de vtm-vt4 en eurosport programma’s van belgacomtv. Als ik langs mijn terrasje van 1mx1m naar buiten kijk heb ik een fantastisch zich op Mountain Vitosha, vandaag gehuld in een mysterieuze mistlaag. Ik probeer met dit uitzicht aan de televisie te denken die ik oh zo mis – ik beeld me dan stiekem in dat ik naar het testbeeld zit te kijken, of naar de mozaiek-zender.
Landschappen, rivieren, monumenten en bergen. Daar probeer ik in eerste instantie van te genieten als ik een vleugje Bulgarije wil opsnuiven. De Bulgaren zelf zijn naar mijn mening niet het mooiste volkje op aarde, op waarschijnlijk enkele geïmporteerde uitonderingen na. Dan maar genieten van kerken, pleintjes en musea.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}